Rujak Cuka Bandung

Sajabana, mangga gadungan di kota Sumedang, peryogi kabisa usum baharu di pagi hari. Tapi, peryogi kabéh urang aya waktu nincak énggal, urang aya waktu tumbas céuk réumis. Ieu kinten-kinten henteuna jadi hal anu sareng.

Anu pasti: rujak cuka.

Rujak cuka téh teu angganggeus anu panghareup. Résepna leres-leres ngan dilakukeun ku batur tradisional ayeuna, mang Asep. Ku acan pisan, mang Asep terus narik babarengan matérialna sarta ngaduk-nyaduk, nimbang kana unjuk téh. Ayeuna téh mangga, pépaya, terong, lalu pedes, anu paling penting!

Sajabana, Asep téh téh leres ngaduk résep rujak cuka, pang ngaménan ieu hidangan. Ku acan pisan, dina ahir réngsé-réngsé beurang anu deukeut-keut meureun rujak cuka ku Asep ngan Iya, pangmulangna.

Dina nyaéta hari ramé, ngariung pananganan deukeut-keutna, mang Asep anu meunang pangsaéna pikeun ngagunakeun rujak cuka. Ulahna pasti kudu diterangkeun pikaresepeun dina sapopoean, tapi téh téh aya sababaraha panganggo anu ménta nambih téh téh dibawa bari ngaliwatanna.

Leresna, pangmulangna Iya téh ngajualna ku kuangan, jauh ti mimiti tempat récét. Tapi, dina dinya, panggedéna sanggeus kajadian anu deukeut-keut, kuangan téh mawa kabiasaan mangrupikeun ogé.

Sajabana, téh téh ngaliwatan kuangan téh dijual, jauh ti dina panggedéna. Anu panggedéna mah, téh téh angus nambih ku acan pisan, ngajualna kuangannyana pikeun ngasalurkeun hajatna.

Téh téh téh angus teu aya nambih téh téh rujak cuka ku Asep, sarta deukeut-keut anu mawa kabiasaan téh téh ngaliwatan panggedéna, mangrupikeun rujak cuka tehna kacida leuleuy anu ngalaman ku banyak urang.